Subat yazilari ~7~

En çok neyi özlüyorum hiç düşündüm mü? Tabi ki sık sık düşünürüm. En çok özlediğim çocukluğum köyde ki dut ağacı o ağacın dalına oturup sağdan soldan yediğimiz dutlar babamla tarlaya giderken geçtiğimiz kuru dere yatağı babamın kendi çocukluğunu anlatması bizim meraklı sorularımız... ve tabi kendi sokağımızda oynadığımız oyunlar bisiklete binmek vs.. liste uzar gider böyle. Ama gerçek olan ennn çok babamı özlüyorum :(

Dut ağacı hala duruyor ama ağaca kolayca çıkmamıza yarayan dam üstü yok artık. Yinede köye gittikçe dutlardan yeriz illa ki .

Bugünü hayal meyal hatirliyormuyum yoksa fotoğraflar olduğu için hayal gücüm birşeyler mi anlatıyor bilemiyorum. Kartopu oynamıştık babam bizi ayak basılmamış karlara yatırıp izimizi çıkartıyordu sonra fotoğrafçı çağırdı birkaç poz fotoğraf çekildik. O zamanlar öyleydi fotoğrafçı çağırırdı büyükler o da gelip çekerdi birkaç poz. Heyecanla beklerdik çıkmasını. 

Saçıma sakız yapıştırmışım da çıkartamayıp kesmişiz ikimiz :) 

Ve tabi benim prensesim küçüklüğünü özlüyorum ama her yaşı ayrı güzel. Allah sağlık versin bütün evlatlara...

Subat yazıları ~6~

6.gün baslığımız dinlemeyi çok sevdiğiniz 7 şarkı acaba hangileri 🤔

Seçmek ne kadar zor oldu 7 şarkı . Gerçi 70 deseydi yine zor olacaktı seçmek. Dinledikçe dinleyesi geliyor insanın .

Fotoğrafsız post olmasın gözümüz gönlümüz şenlensin 😃

Subat meydan okumasi 4

Hava nasıl olursa olsun siz yürüyüşe çıkın bakinin bakalım ne var ne yok . Eve girersem tekrar çıkmam diyerek karar verdim iş çıkışı otobüsten erken ineyim hem yürümüş olurum hem fotoğraf çekerim hem de markete ugramaliyim dedim düştüm yollara.

Madem otobüsten erken ineceğim nerede inerim , tabi ki Odunpazarı. Keşke zamanım daha fazla olsaydı ara sokaklarını da gezdirirdim sizleri. 

Sonra yürüyüşe Atatürk Bulvarı boyunca devam ediyorum. 

Hava günlük güneşlik sanki Şubat değil gibi. 

Minik dostlar için pek çok beslenme kumbarasi ve barınak var. Hemen her parkta yol kenarlarında görebilirsiniz. 

Ve burdan sonrası market ve ev. Ocağa çorba koydum dünden yaprak sarması var yanına yoğurt ve tursuyla . Yarın ki meydan okuma gününde görüşmek üzere :))

Meydan okuma şeysi:işte ilk yazım

Tataaaam ben yine nöbetçiyim. Madem gün 1 Şubat a döndü ilk gün yayinimi yapabilirim :)
Bu meydan okumaya neden evet varım dedim ; sevgili motifcan arkadaşlarımla bloglarimizi bosladik bu instagram ve WhatsApp bizi bozdu blogumuza geri dönüp ara sıra yayın yapalım diye sohbetler eder iken gwenhyy Ezgi isimli tatlış bir hanımın blogundan bahsetti link attı. Şöyle bir bakayım dedim aha o da ne meydan okuyorum diyor. Biraz gaza biraz şevke geldim ve biraz da bloguma hergün yazı yazabilmenin dayanılmaz cekiciligine kapıldım.

Fotoğraf olmazsa olmaz bence. Geçen gün yemek yediğimiz bir mekanda dekor çok hoşuma gitti çektim hemen. Kitaplar ve senelerdir hasret kaldığım bisiklet. 

Vee geçen hafta ki anne evi ziyaretinde eski albümleri karıştırırken karşıma çıkan anılar . ilkokul 3.sınıf öğretmenim ve ben 23 Nisan tabi ki.