Hep nöbette mi bakmak aklıma geliyor bloğuma acaba. Bence öyle 😅 . Bir süredir ki baya bikac aydır covid servisinde çalışıyorum. Bugün son nobetim bu serviste tabi şimdilik öyle gibi görünüyor. Çünkü hasta sayısı azalmıyor , çünkü hala tıka basa tatile giden düğün yapan asker uğurlayan vs insanlar bitmedi. Serviste yatan bı amca geçenlerde bir nobetimde diyor ki Adıyaman dan gelin aldım 75 kişi çağırdık dedi , az kişi cagirmissin amcam dedim hee az çağırdık dedi kız tarafı daha çok kişi çağırmış. Hadi geçmiş olsun dedim çıktım odadan.
Ha bu arada kamu personeline esnek çalışma modeli geldi yine bir süreliğine bize yok maalesef. Maske kollarda tatil yaparken bizlerin hakkını nasıl ödeyeceksiniz az kafa yorun derim.
Çok serzeniş dolu bir yazı oldu ama napiim içimde kalmasın bari blogumda yazayım dedim.
Bu aralar kitap okuyorum baya baya. Instagram'da @bambambooks severek takip ettiğim sayfalardan birisi ve kendisinin okuma grupları var. Ortak kitapları beraber okuyup yorumluyoruz. Eğlenceli de oluyor. Yüz Karası ve Artık Ağrımasın i kendim okudum tek başıma digerlerini grupla beraber okuduk. Sıradaki kitapları sabırla ve merakla bekliyorum.
izne ayrılmadan önce birazda ciceklerimle uğraştım seneler önce diktigim adını bilmediğim palmiyeye benzer bir çiçeğim vardi uzayıp gitti kenarlardan yeşermesi gerekirdi yeşermedi bende birkaç parçaya kesip saksılara paylastirdim tekrar yeşermeye başladılar. Difembahyam kırıldı saksisini değiştirmeye çalışırken o da şimdi birkaç saksıda boy veriyor. Böylece zaten çok olan çiçeklerim daha da çoğaldı salonda birlikte yaşıyoruz. Hem bu yeni evi onlar da sevdiler.
İzinde annemdeydik böyle minik sevimli hırkalar örmüş. 6-9 aylık bebeklere denk gelecek kadar küçükler. Sen bunları satarsın deyip koydu çantama. Gardropsuma ve dolabima koydum almak isteyen varsa yorum da yazabilirsiniz.
mavi yelek 1 yaşa gire ben ördüm. Battaniye de benim el emeğim tesadüf hirkalarla takım oldu.
