instagramda @gercekkitapseverler grubuyla Ocak ayında jurnal okuduk. Cemil Meriç 'in günlüğü diyebiliriz. Aslında yayınlanmasını istememiş bunu baştan bilseydim okumazdim sanırım. Bu ülke isimli kitabında kendi seçtiği kısımlar varmış. İlk onu okumak gerekirmiş. Çok benim tarzım olmayan bir kitap ama farklı görüşleri de okumak lazım ara sıra.
vee sevgili kitap kurdu motifcan arkadaşlarla beraber güneşi uyandıralım okuduk. Sevgili Zézé'nin yürek burkan yaşamından bir kesit.
Bu aralar kırmızı oda isimli diziye takıldım. Son zamanlarda ne yaşamışım ben diyorum sorguluyorum. Neler yapıyorum zor bir işte çalışıyorum nobetli geceli gündüzlü evlilikte 20 seneyi aştık iyisiyle kötüsüyle inşallah daha uzun zamanları beraber geçirelim. Bir evlat yetiştirmeye çabalıyoruz Allah herkesin evladına sağlık versin. Öyle şeyler farkettim ki son bir iki sene de ; örgü örüyorum misal veya senelerdir kitap okurum her şeye yetişmeye çalışan bir hal var üzerimde ama içimde hep eksik yapıyorum yetişemiyorum yetersizlik duygusu beynimi kemiriyor. Neden mi çocukluğumdan , çocukken gençken ilmek ilmek işlenen duygulardan. O bulaşık iyi yıkanmamış o yerler öyle supurulmez çamaşırı güzel yıka yemek yaparken etrafı dağıtma o öyle orulmez bu böyle dikilmez vs vs vs. Çok uzun oldu yazı sıkıldık bence . Velhasıl kelam kendine dön bak gerçekten yetersiz misin yoksa yetersizlik duygusu sana ilmek ilmek işlenmiş mi ,ne dersin ?