Şubat 23 nobetciyim

Meydan okumaya başlayalı 23 gün olmuş. Her gün yazmaya çalıştım bir gün sektirdim sanırım bugün de ikinci sektirişim , nöbetçiyim de ondan geç saate kaldı.
Neler yapıyorum?
Seviyorum : bu aralar ayakları uzatıp bir elimde telefon bir elimde çay kahve yanımda bekleyen örgüm boş boş vakit geçirmeyi seviyorum.
Hissediyorum: azcık yorgun hissediyorum hiç bir şeye yetişemiyormuşum gibi hissediyorum .
Okuyorum: sapiens okuyorum sona az kaldı ve sırça köşk okuyorum. Kitaplaktaki bütün kitapları okuyasım var aynı anda.
Yiyorum: ne olsa yiyorum bu aralar ne veriyim aplama modundayım :)
İçiyorum: sade kahve karamel yada fındıklı filtre kahve bir de son günlerde çaya düşkünleştim içine birkaç karanfil yada tomurcuk gül atıyorum.
Yapıyorum: bere örüyordum bebek yeleği ördüm bebek hırkası başladım motif etkinliğimiz için ip motif ve renk seçimlerini bitirmek üzereyiz.

 Başladığım hırka.

Ve seçtiğim renkler.
Hayalini kuruyorum : emeklilik hayalleri kuruyorum daha çoook var çünkü yaşa takılanlardanım.
Düşünüyorum: ne olacak memleketin hali
Dinliyorum: kafamı dinliyorum pek tv açmamaya çalışıyorum müzik mutfakta iş yaparken youtube ta ne çıkarsa dinliyorum .
Izliyorum: pazartesi akşamları vuslat izliyorum game of Thrones un yeni sezon bölümleri gelsin diye bekliyorum .
Her şey güzel olacak biliyorum evrene pozitif enerji göndermeye devam ediyorum.

Meydan okuma da 17. gün

Takıntı denmez belki ama, bazı eşyalara takılırız eskise de hep onları kullanırız ya, var mı senin de böyle takılıp kaldıkların ?
Ne çabuk geçiyor zaman 17 . güne geldik bile. 
Pek takıntı yaptığım söylenemez doğrusu ama kahve fincanları hassas noktalarımdan birisi saymadım ama birkaç takım var. En sevdiğim se babaannemden kalan fincan takımı. 

Herkes tanıyor bu fincanları sanırım.  
Eski kıyafetleri saklamak yenilemek gibi huylarım yok öyle bir yeteneğim de yok ama rahmetli babamın uzun süre giydiği ve ben çok sevdiğim için bana verdiği makina örgüsü yelegim var . Sadece düğmelerini değiştirmek zorunda kaldım onun dışında olduğu gibi duruyor. Her kış severek giyiyorum. En sıcak tutan giysim kendisi. 

Hatırası olan eşyaları saklamak güzel ama yer sorunu hep var. Çözüm olarak bırakmaya kiyamadiklarimi köyde ki evimize bırakıyorum hem atilmamis hemde kullanılmaya devam edilmiş oluyorlar. Kıyafetleri ihtiyaç sahipleri ile paylasmaksa en güzeli 😄