Bugün hüzün ...

Yorgunum bu günlerde yaş ilerledi o yüzden mi acaba. Belli bir sebep yoksa bile insan yorulabilirmi ,gönül yorgunluğu belki. Seneler önce kalbime ağır değil gibi duranlar zaman geçtikçe ağırlaştı galiba. Bir fotoğraf belki bir mesaj bazen bir an seneler öncesine bir kapı aralayıverir ya işte öyle birşey benim yorgunluğum.

Biz çocukken bayramlar çok coşkulu kutlanırdı şimdi bir yürüyüş birkaç şiir sonra haydi evlere. Çok iyi yetiştirilmedik sanırım yada başka başka hayat gaileleriyle dolduruldu hayatımız nedense sessiz sedasız izliyoruz dünyayı. Yada izlemiyoruz gelişine yaşıyoruz belki. Bekliyoruz yeni bir kurtarıcı gelir diye ama gelmez. Bazı fırsatlar bir kere çıkar karşımıza sonrası bize kalmış ister alır yürürüz fırsatı daha ileriye gideriz ister bana bu yeter deyip otururuz...

Hırka devam ediyor tarafımdan örülmeye ,beden kısmındayım. Düz trabzan olduğu için zor ilerliyor.

posted from Bloggeroid