Bazen dalıp gidersin pencereden dışarıya ,bakarsın havaya,ağaçlara ,insanlara... aklından geçenlere bakarsın. Belki söylenmemiş bir kelime bir daha asla söyleyemeyeceğin yada söylenmiş ama geri alamayacağın bir sözcük. Okumak isteyipte okuyamadığın kitap yada defalarca okuyup yine elinde olsa okuyacağın o eski kitap. Dalarsın bazen bakarken evinin penceresinden uzaklara, çocukluğuna ,gençliğine ,gerçekleşen hayallerine ,gerçekleşmeyen hayallerine... kimine oldu diye şükredersin ,kimine olmadı diye. Birkaç damla yaş süzülürken gözünden özlersin ....
posted from Bloggeroid
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder