maceraperest

Ne demiştim hah evet İzmir. Küçük kardeşimin bebeği olacak onlara yardıma geldim tabi biraz erken gelmişim ama olsun bebişi birlikte beklemek keyifli. Madem halam erken geldi daha fazla bekletmeyeyim diyen Tunahan minnoş 21 Mart gecesi gelmeye karar verdi. Normal yolla beklerken sezeryanla doğmayı tercih etti kendisi ve minnoş bir koç burcu bebemiz oldu. 

Baban da elimde büyüdü diyebileceğim gönül rahatlığıyla 😂 hoşgeldin safalar getirdin. 

İzmir'de okuduğum kitapları da eklemeden geçmeyeyim. Yazarın ilk kitabıymış, yazar mavi lale Zeynep'in arkadaşıymış arkadaşımın arkadaşı kontenjanından yani. Ben sevdim ilk kitap olduğu halde başarılı. 

Uzun zamandır okumak istediğim bir kitaptı. 

Tatlış minnoş bir Debbie Macomber kitabı yine Zeynep'in hediyesi. 

Garip bir aşk hikayesi, kitap severlerin çoğu biliyordur diye 

. 

Sevgili Pınar'ın hediyesi. İzmir'e her geldiğimde görüşelim diyorduk nasip bu seneyeymiş. Dönüş yolunda okudum. 

Tunahan için ördüğüm altıgen hırka, bu kış giyer sanırım. 

İzmir'de epey vakit kaldım Şubat'ta gelip Haziran'da döndüm eve. 

nerede kaldık

Bursa'da 3 gece geçirdik. İki gece Hatice'de bir gece Sevcan ablada kaldık. Kitap grubundan Sevim'le de tanıştık sonunda. 

Zaten tanıyoruz da yüz yüze görüşe bildik. Gölyazı'ya götürdü Hatice bizi , çok güzel di , hava soğuk olduğu halde gezdik eğlendik. 

İplerim az mış gibi Hatice'den de ip topladım iki poşet, tabi o kadar yük fazla geldi kargoyla eve gönderdim bir kısmını. 

Ertesi gün Uludağ'a çıkartayım sizi diyen Sevcan abla attı bizi önce otobüse sonra da teleferiğe. Şekil 1 -c totomuzun donmasına ramak kala. 

Dağ başında oolaf la da karşılaştık. Dönüşte çarşıda çok güzel bir saz evine konuk olduk sıcak çay ve ıhlamur içip muhteşem türküler dinleyip ısındık. 

Vee dönüş yolunda Gönül Eskişehir'e ben İzmir'e doğru bindik otobüslere. 

Benim maceram izmir'de devam etti.

 Şubat'ta Ankara yerine İzmir'de olmak neresinden baksak iyi bir seçenek. Şimdilik bu kadar diyelim. Önde ki kedi yulaf arkada ki patates 😸

nereye yolculuk

Nerede kalmıştım, evet Derince,' ye geçmiştim. Birazcık hasta oldum tabi ki Yıldız ablam sağolsun çok güzel baktı bana güzelce iyileştim. 

Tabi ki köyde ki evlerine de gittik. Ve elbette soba yakıp üstünde kestane pişirip çay demledik, en sevdiğim aktivitelerden biri olabilir. 

Birkaç gündür yazdıklarım şaşırtıcı olabilir fakat şaşırmayın lütfen, bunları yaptığım da henüz Şubat ayında idik. 

Çorlu'da ucuz sarma ip satan ipçiye gittik demişmiydim galiba dememiştim. Oradan aldığım iplerden biriyle kendime hırka başladım, geçen kış bitemedi umarım bu kış biter. 

Derince'den trene atlayıp Eskişehir'de soluğu aldım . Birkaç gün de Gönül kankamla takıldık, resim hocamın atölyesini ziyaret ettik ve dönerken Bursa'ya da uğrasam dedim Haticem yeni eve çıktı iki gece de onda kalmasamıydım yani. Gönül'le yola revan olduk. 

Gezmeler gezmeler

Yılbaşını geçirdik geçirmesine ve fakat ben yılın büyük bir kısmını İzmirde geçirdim. Sonra diyorum ki Ankara'ya alışamadım ,kızım diyor ki tabi alışamazsın, durmadın ki. Evlat haklı durmadım. 

Kardeşim gillerin bebeği olacaktı ben size yardımcı olurum bir süre dedim. Yol dediysem öyle Ankara'dan bindim İzmirde indim gibi düşünmeyin üzülürüm. Kayseri'den kızlar biz Çorlu'ya gideceğiz dediler, bende gelirim ki dedim, gittik,

 Bursa'dan kızlar da geldiler gezdik eğlendik dönüş İstanbul'a Nilgün' e oldu. Kırmızı pötikareli fincan benim adıma rezerve ;( Nilgün ve annesiyle birkaç gün geçirip soluğu Derince'de aldım... 

Eh artık arkası yarın, yazmak gezmekten daha yorucuymuş vesselam. 

Benim Hayatım

Uzaktan görenler mesut sanıyor

Bilmezler gözlerim her gün ağlıyor... 

Fotoğrafa tıklayalım dinleyelim. 

Gerçi bir hayli zaman geçti, artık her gün ağlamıyorum. İzmir'deyim şu an balkonda otururken uzaktan müzik sesi geldi bir mırıldanma değdi dudaklarıma, Google a mırıldandım bu şarkı çıktı karşıma. 

30 Haziran 2022 senelerdir içinde yaşadığım bir yalanı kestim attım hayatımdan benim miladım oldu bu tarih. Acıdı canım, çokça yandım, çokça ağladım düştüm ,kalktım şimdi geçti desem de burnumun direğinde sızısı kaldı ama olsun kalktım altından koskoca dağların. İyiyim. 

Ne demeli olan da bir hayr olmayan da bin hayr. 

Lâf salatasına gerek yok çok okumaya çok örmeye ve güncellenmiş yeni hobim resim yapmaya devam diyoruz. Tabi ki senelerin acısını çokça gezerek dostlarla bol bol buluşarak çıkarıyoruz. 

Kimi benim evime geliyor kimine ben gidiyorum. 

yeni yıl yeni umutlar

 Başlık yazıp bırakmışım taslak olarak, 2025 e Ankara'da girmişiz yazmak istemiştim fotoğraf yüklemekle ilgili sorun yaşadım sinirlenip bıraktım öylece hatırladım başlığı gördüğüm de. 

Bakalım yılbaşına dair fotoğraf bulabilecek miyim? Mesela bere örmüşüm :) 

Motif paketim gelmiş Çorlu'dan sevgili Fatma'dan. 

Ve Yozgat'tan sevgili Hasibe'den motif olmayan paketim gelmiş. 

Yeni seneye kızımla ev arkadaşı olarak girdik ve bu post epey gecikmiş te olsa Ankara'dan ilk yazım olsun. 

insanoğlu kuş misali

Hayat neler getiriyor, yürüyoruz, koşuyoruz, duruyoruz sonra yine ayaklanıp yürümeye niyet ediyoruz. İnsanoğlu kuş misali kâh ordasın kâh burda. Velhasıl hayatımın klasiği haline geldi yine taşınıyorum. Allah sağlık versin elbette ilk önce. Gerisi hallolur.

 Bu defa istikamet Ankara nasipse. Herkes Ege ,Akdeniz kıyılarına kaçmaya çalışır, ben iç Anadolu'ya doğru ilerliyorum. 😅 

Canım bal kızım öğrenci Ankara'da, ilk sene yurtta ikinci sene evde kaldı. Çeşitli müzakereler sonucunda yola beraber devam etmeye karar verdik. Ve macera başladı. Evimizi kiraladık eşyaları toplamaya başladık. 

Diğer yandan resim kursuma gitmeye devam ediyorum her fırsatta.  Ekim,  kasım gibi yalnızca kursiyerlerin yaptiği resimlerden oluşan bir sergi açmayı düşünüyor hocamız. Mutlu çocuk resimleri yapıyoruz. Bir tanesini bitirdim ve ikinciye başladım.

 Umarım gitmeden bitirebilirim.