deneme-3-

Beş yaslarindaydim bu fotoğraf çekildiğinde. Çok güzel bir gündü. Pek net hatirlamasam da o günün mutluluğu hala gulumsememde gizli. Dedem ve erkek kardeşi şeker ve lokum yaparlardı , köyden beraber ayrılıp bu işi kurmuşlar ve ölene kadar ayrilmadilar. Omuz omuza çalıştılar. 

İkisine de dede derdik , büyük olan benim dedem. Lokumu benim dedem yapardı. İçi nişasta kalintarindan beyazlamış bir ahşap tezgahi vardı. İki büyük dükkandan biri imalathaneydi ve çeşitli makinalar ocaklar vardı. Biz kucuktuk makinalar büyüktü,biz büyüdük makinalar küçüldü. Güzel bir yaz günü dedemler yine şeker lokum yapıyorlar biz de dükkanın önünde oynuyoruz. Küçük dedem ki aslında büyük amca dememiz gerekirdi ama biz küçük dede derdik şeker yapardı ,akide şekeri. Şeker kesilirken gördünüz mü bilmem önce ince uzun silindir haline getirilir sonra küçük parçalara bölünür  elbette bizim yaklasmamizin yasak olduğu makinalarda yapılır bu işlemler. Her şeker yapildiginda küçük dedem bileğinize göre birer parça keser bilezik gibi takardı kolumuza biz mutluluktan uçarak yerdik şekeri. O gün büyük dedem lokum keserken ki lokum da küp küp kesilmeden önce yarım metre kadar uzunlukta bir şerit halinde olur , o uzun küpü birer tane boynunuza attı. Filmlerde olur ya Havai 'ye tatile gidenlere çiçekten kolye takarlar ,işte onun gibi. Biz eğlencenin nirvanasinda bir yanımız şeker bir yanımız lokum dedemler bizle beraber çocuklar gibi şen ve haliyle baştan ayağa yapış yapış olmuşuz . Dedem bu güzel gün anı olsun deyip fotoğrafçı çağırmaya gitti. Sene 81-82 telefon yok fotoğraf makinası yok ,ilçede fotoğrafçı var , ihtiyaç olduğunda çağırır büyükler gelir çeker fotoğrafları.  Dedemin niyetini öğrenen annem koştu aldı bizi ,evimiz dükkanın karşısında zaten. Ne ara su ısıttı nasıl bizi yıkadı tertemiz giydirdi hatırlamıyorum . Fotoğrafçının karşısına tertemiz geçtik. Dedem anneme çok kızdı. Hatıra olacaktı , bakıp ne kadar eglendigimizi hiç unutmayacaktik. Ne varda yikadin çocukları ... Ama faydası yok tabi annem yaptı yapacağını. Dedemle ben ve kardeşim olacaktık fotoğrafta o da olamadı küçük dedem kendi torununu da verdi aramıza. Olsun ama ben unutmadım o günü. Belki benden başka hatırlayan da yoktu. En mutlu bendim o gün. Siz siyah beyaz fotoğraf görüyorsunuz ben kahkahaları mor elbisemi güneşin pariltisini taptaze lokumun ağzımda kalan lezzetini görüyorum.