canım kendim

Hiç olmadığım kadar ben oluyorum şu geçen bir senedir. Hani var ya Yunus Emre nin şiiri "bir ben vardır bende benden icerü" içimde ki ben öylesine bastırılmış ki senelerdir , yaşım büyüse de içimde büyümeyen , mutlu olmak için birilerine yaranmaya çalışan , göze girmeye çalışan ezik ama umutlu bir çocuk varmış. Geçen sene hayatımın yönünü tamamen değiştirecek bir karar verdim ve başladım kendimi , gerçek kendiligimi keşfetmeye. 

Belki de senelerdir yapamadığım her şeyi şu bir seneye sığdırmışım gibi hissediyorum. Ama daha yolun başındayım. 

10 saatlik direksiyon dersimi tamamladım. Öyle ki sonn4 saati bu haftaydı ve ben derse kendi arabamla gittim. Tabi kursa onların aracıyla devam etmem gerekiyordu. Yanlız farklı araba kullanmak gerçekten zormuş. Tabi maceralarım bu kadar değil. Benzin almaya gittiğimde azıcık tamponu sürtmüş olabilirim 😁 birde evin önünde geri giderken gaza fazla basıp kaldırıma cikmisimdir belki. Neyse ki bir komşu yardımcı oldu sağolsun 😅. 

Hiç biri önemli değil, ne demiştik ileri adım atmaya başladım artık geri adım atmak yok. Yani tamam iki ileri bir geri gidiyor olabilirim ama geri atılan adımlar ileri daha güvenli, sağlam adım atmak içindir. 

Gectigimiz kış yazarlık atölyelerine katıldığımı söylemişmiydim , neyse tekrar söylüyorum. @gulkizturanyazievi Instagram'da mutlaka ziyaret edin sayfasını ,tavsiyemdir. Gülkız hocanın sayfasında yazmaya başlamak için konular var ,o konuları kendime yol gösterici olarak takip etmeye başladım. Yazılarımı okumak isterseniz benim sayfama da beklerim. @gonca.cngz 

Belki bir ara bloguma da taşırım yazılarımı bakalım artık. 

Kizimin anneler günü için yaptığı fincanımla nokta koyayım yazıma bugünlük,hadi buyrun kahveye. Sevgiler.